از امیرالمؤمنین ابى حفص عمر بن خطاب رض روایت است كه گفت: شنیدم كه پیامبر خدا صمىفرمود: رَسُولَ اللهِ ص یَقُولُ: ((إنَّمَا الأَعْمَالُ بِالنِّیاَّتِ وَإنمَّاَ لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى، فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اللهِ وَرَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ إِلَى اللهِ وَرَسُولِهِ، وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ لِدُنْیاَ یُصِیْبُهَا أَوِ امْرَأَةٍ یَنْكِحُهَا فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَیْه). رَوَاهُ إمَامَا الْمُحَدِّثِینَ أَبو عَبْدِ اللهِ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیْلَ بْنِ إبْرَاهِیمَ بْنِ الْمُغِیرَةِ بْنِ بَرْدِزْبَهْ البُخَارِیُّ وَأَبُو الْحُسَیْنِ مُسْلِمُ بْنُ الْحَجَّاجِ بْنِ مُسْلِمٍ الْقُشَیْرِیُّ النَّیْسِابُورِیُّ فِی صَحِیْحَیْهِمَا اللَّذَیْنِ هُمَا أَصَحُّ الْكُتُبِ الْمُصَنَّفَةِ)).

همانا اعمال و كردار به نیت بستگى دارد، و هركس از كردارش به اندازه نیتش اجر و ثواب مى برد، پس كسى كه هجرت و انتقال او به مدینه به سوى خدا و پیامبر بوده باشد، این هجرت به سوى خدا و پیامبر اوست، و هركس هجرتش به خاطر مال دنیا باشد و یا به خاطر زنی كه بخواهد با او ازدواج كند، اهمیت هجرتِ او برابر با همین قصد و همّت اوست.